Waarom worden bij sommige grepentabellen zoveel grepen afgebeeld?

Als in de tabellen van een blokfluitmaker voor een bepaald model meer dan een greep wordt genoemd dan is de eerste greep altijd de hoofdgreep of de basis­greep en worden de andere grepen hulp­grepen genoemd. De genoemde grepen worden door de maker zo voorge­schreven. U moet in principe altijd de hoofdgreep gebruiken. De hulpgrepen zijn mogelijkerwijs iets zwakker of soms niet 100% zuiver. U moet alleen dan een hulpgreep gebruiken als deze onberispelijk kan worden gespeeld en zuiver klinkt.

Bij de rubrieken 'barokgrepen' en 'Duitse grepen' heb ik alle mij bekende grepen genoemd. Ook voor deze tabellen geldt dat de eerste greep de hoofdgreep is en dat die in principe voor elke blokfluit kan worden gebruikt. De hulpgrepen moeten alleen dan gebruikt worden als bij een bepaalde blokfluit de hoofdgreep niet zuiver en helder klinkt.

Hulpgrepen gebruikt men ook in bijzondere gevallen. Dat kan bijvoorbeeld bij een snel loopje zijn of bij een lastige grepenwissel. De hulpgreep maakt dit dan wat gemakkelijker. Dit worden dan ook wel 'luilakgrepen' genoemd. Ze moeten echter zoveel mogelijk worden vermeden. Ook als bij een blokfluit de hoofdgreep te hoog of te laag klinkt dan kan een hulpgreep de oplossing zijn. Dit moet zorgvuldig worden uitgeprobeerd en het is raadzaam een stemapparaatje bij de hand te houden.

Ook voor de zogenaamde piano- of forte-grepen kunnen hulpgrepen gebruikt wor­den. Als een noot piano wordt gespeeld dan wordt de toonhoogte lager door de geringere blaasdruk en bij forte is de toon wat te hoog. Met hulpgrepen kan dit ver­beterd worden. Maar ook hier is het een kwestie van uitproberen en kan het resultaat voor elk blokfluitmodel anders uitpakken.